Bloomberg'de Amanda Bİlner imzası ile yayınlanan bir araştırma-analiz yazısında ülkenin iş gücü nüfusunun 2025 yılına kadar yalnıca 207 bin kişi büyüyeceği ancak varolan sistemin sürdürülebilmesi için bu rakamın çok daha yüksek olması gerektiği aktarılıyor.
Yeterli sayıda çalışan nüfus olmaması halinde devlet servislerinin aksayacağı ve işçi masraflarının artacağı belirtilirken ortaya çıkan durumun İsveç'in bir sonraki hükümeti için en büyük sorunu teşkil edeceği kaydediliyor.
Sorunun çözümü göçmen karşıtlığının sürekli tırmandığı politik ortamda daha da zor bir hal almış görünüyor.
Araştırmaya göre ülkedeki iş gücü nüfusu 2007 ila 2017 arasında 488 bin kişilik artış gösterdi ve bunun üçte biri kamu sektöründe istihdam edildi.
Bloomberg'e konuşan İsveç Yerel ve Bölgesel Yetkililer Organizasyonu'nun baş ekonomisti Annika Wallenskog hem özel hem de devlet işletmelerinin aynı kişileri istihdam etmek için yarıştığını ve bunun da sadece 208 bin kişilik bir büyümede sağlıklı bir senaryo oluşturmadığını belirtiyor:
"İsveç aynı anda hem üretimde otomasyonu arttırmak hem çalışan sayısını arttırmak hem de sosyal refah sistemini reforme etmek durumunda. Başka türlü bu toplumsal sistemi sürdüremeyiz."
İsveç hükümetinin çalışan sıkıntısını gidermek için kritik ve dramatik adımlar atması gerekecek. Bu adımlar 2015 yılından bu yana göçmen krizi ile sınır kontrollerini arttırmış olan İsveç için büyük toplumsal tartışma ve siyasi gerilimleri beraberinde getirecek.
Finansal zorluklar baş gösteriyor
İsveç'in gündeminde finansal sıkıntılar da bulunuyor. Ekonominin hızlı büyüyor olması bütçe fazlası yarattı ve kamu borçlarını 1977'den bu yana en düşük seviyelere çekti ancak artık büyüme artmıyor. Hükümet okullar, hastaneler ve yaşlı bakım evleri gibi pek çok hizmeti işleten yerel yönetimlere sadece 580 milyon dolarlık ödeme çıkacağını duyurdu ki bu son derece yetersiz bir rakam.
Ülke nüfusunun önümüzdeki on yılda yüzde 10 büyüme göstererek 11 milyona ulaşması öngörülüyor. Bu artıştaki aslan payı göçmenlere ait. 2015 göç krizi sırasında İskandinav ülkeleri diğer Avrupa ülkelerine oranla daha fazla göçmen kabul aldılar. Yaşlanan nüfus ve göçmenlerin topluma entegre edilmesi oldukça masraflı kalemler olarak İsveç hazinesini ve uygulamada dünyanın en ilerisi olarak kabul edilen sosyal refah toplumu sistemini zorlamaya başladı.
