Expressen gazetesinin haberine göre bu yaz düğün var.
Emekliliğin tadını çıkaran Maire Pekhonen,''Hayat kısa, kendimi mutlu etmek zorundayım'' demiş.
Damat adayı Lamin Sanneh'de aradığı aşkını sonunda bulduğunu dile getirmiş.
Bu ilginç gibi görünen evliliğin perde arkasında Gambiyalı damat, ''Evlendikten sonra 3 sene dişimi sıkarım, İsveç'te uzun müsaadeyi alınca bırakır ve memleketimde istediğim kızı alırım'' şeklinde bilindik bir tavır var.
İsveçli yaşlı kadın ise, ''Nasıl olsa bu uzun müsaadeyi alınca benden ayrılacak. Şurada ne kadar ömrüm kaldı, en azından 3-5 sene gönlümce yaşayım'' stratejisi ile hareket ediyor.
Öte yandan İsveç medyasında yansıyan istatistiklerde,yılda ortalama 3 bin erkek, Filipinli ve Taylandlı kızla evlenerek ülkesine getiriyormuş. İstatistiklere göre erkeklerin yaş oranı: 60 ile 75 arası, kadınların yaş oranı 18 ile 28 arası. (Şunuda lafın arasına ekleyim; bu yaş farkı evlilikleri Müslüman yaparsa yobaz, Batılı yaparsa çağdaş oluyor)
İsveçli erkeklere neden Tayland ve Filipinli genç kadınlarla evleniyorsunuz sorusuna, ''İsveçli bir bayan evde ne yaparsa benden de onu yapmamı istiyor. Çok içki içiyor, Bana gerekli ilgiyi göstermiyor'' gibi yanıtlar vermişler.
Taylandlı ve Filipinli bayanlar içinde, '' Yemeğimi yapıyor, evin temizliğini yapıyor, bana daima ilgi gösteriyor'' şeklinde cevaplar vermişler.
İşte bunlar da refahın yan etkileri...
Zira, maddi açıdan doyuma ulaşmış yaşlı insanlar daha çok ilgi ve alaka bekliyor. Oğlu aramıyor, kızı aramıyor, torunları yanına gelmiyor. Yalnızlığa itilen bu insanlar derin manevi boşluklarını fakir ülkelerin muhtaç insanlarından kapatıyor...
